The Definitive Guide to بیماری زونا خطرناک
Wiki Article
در ادامه این مطلب از دپارتمان سلامت روان مجله سلامت دکتر بهشتیان با این اختلال بیشتر آشنا خواهید شد.
آیا مشکلات پزشکی دیگری با اختلال شخصیت پارانوئید مرتبط است؟
افراد مبتلا به این اختلال به ندرت خودشان به دنبال درمان هستند. معمولاً اعضای خانواده، همکاران یا کارفرمایان، آنها را برای درمان به مراکز سلامت روان ارجاع می دهند.
احتمال اینکه افراد مبتلا به این اختلال زودتر از افراد بدون اختلال شخصیت دست از کار بکشند، بیشتر است.
علائم بسته به جایی که در بدن ظاهر می‌شوند می‌توانند ماهیت متفاوتی داشته باشند. برای مثال، اگر ویروس روی عصب چشم تأثیر بگذارد، به زونای چشمی مبتلا می‌شوید.
اکثر علائم افرادی که دچار زونا می‌شوند، در خانه قابل کنترل است. در بعضی موارد، افرادی دارای سیستم ایمنی ضعیف یا افراد دارای علائم یا عوارض شدید، ممکن است نیاز به بستری در بیمارستان داشته باشند.
داروهای ضد ویروسی (داروهایی که برای مبارزه با عفونت‌های ویروسی استفاده می‌شوند) در برابر ویروس واریسلا زوستر استفاده می‌گردند. این داروها به کوتاه شدن دوره بیماری، کاهش شدت بیماری و تسریع در بهبود ضایعات پوستی کمک می‌کنند.
درمان کوتاه‌مدت پس از شروع علائم می‌تواند به کاهش مدت و شدت عفونت کمک کند. این امر به ویژه برای افراد بالای ۶۰ سال و افرادی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند مهم است، زیرا زونا می‌تواند خطر بروز عوارض جدی را افزایش دهد. اگر جوش به گسترش خود به قسمت‌های دیگر بدن ادامه دهد و یا علائم دیگری مثل تب بالا بروز پیدا کند، بهتر است با پزشک مشورت کنید.
اگرچه اکثر افرادی که زونا می‌گیرند فقط یک بار به آن مبتلا می‌شوند، اما افرادی هستند که با تمام شدن دوره بیماریشان، بیماری دوباره در آنها عود می‌کند. زونا در افراد مسن و در افراد دارای سیستم ایمنی ضعیف شایع‌تر است.
در نتیجه، بسیاری از پارانوئیدها ممکن است برنامه درمانی خود را دنبال نکنند و نیمه کاره رها کنند و حتی ممکن است انگیزه های درمانگر را زیر سؤال ببرند.
مهم است که به یاد داشته باشید که بیماری زونا نادر است. بسته به بدن افراد، این عارضه می‌تواند تهدید کننده زندگی باشد. اگر ضایعات پوستی عجیبی دارید، مهم است که به زودی به بیماری زونا چند وقت طول میکشد پزشک خود مراجعه کنید.
دیدگاه امیل کریپلین، روان‌پزشک آلمانی، دربارهٔ پارانویا
بیماری زونا معمولا یک طرف بدن (غالبا کمر، قفسه‌ی سینه، شکم یا پشت) را درگیر می‌کند.
بسیاری از حکام مستبد، به پارانویا مبتلا بوده‌اند. برای مثال استالین نمونه بارزی از شخص پارانویا بوده‌است. با اینکه استالین دائماً دچار توهم توطئه علیه خودش بود، این مورد می‌تواند سؤال خوبی را به وجود بیاورد. استالین، در واقع دشمنان زیاد داشت اما در عین حال دچار توهم توطئه هم بود و فکر می‌کرد اطرافیانش دائماً مشغول دسیسه چینی علیه او هستند.